Eibarko euskara hiztegia
moldau
1.
moldatze
[moldatu]
.
du
ad.
(
TE).
Crear,
organizar,
formar,
moldear,
arreglar.
Antolatu, eratu, prestau; baitta konpondu be.
Azkenian be, moldau dot nerebixan asmua. / Por fin he enderezado el asunto que me ocupaba. /
Moldau dot erlojua, eta oiñ ondo dabill. / He arreglado el reloj, y ahora marcha bien.
2.
moldatze
[moldatu]
.
da
ad.
(
TE).
Adecuarse,
adaptarse,
arreglarse,
recuperarse.
Kosta jakon moldatzia gaixo hartatik. / Ya le costó recuperarse de aquella enfermedad. /
Moldau jata apurtu neban eskuturra. / Ya se me ha arreglado la muñeca que se me quebró. /
Beti moldatzen zan laguntzailliak billatzen. (Zirik 33).